prolog

Nie chcę być Jestem Charllote Parker. Lubię jak mówi się na mnie Charlli. Tylko Moja siostra, Julia tak na mnie mówi. Mam 17 lat, chodzę do liceum w Londynie. Nie mam przyjaciół. Mam kilku znajomych, którym tak naprawdę nie ufam z którymi mam średni kontakt, widujemy się w tylko szkole. 

Mam wyrzuty sumienia Dobrze zrobiłam, uratowałam siostrę.

Muszę dać sobie radę. Nie chcę żyć z poczuciem winy.

Mieszkam z wiedźmą babcią od strony taty, która mnie nienawidzi. Uwielbiam rysować. To moje hobby. Bez słuchawek się nie ruszam, a słucham wszystkiego, co mi wpadnie w ucho.

Mój żywot jest nudny i wyprany z jakichkolwiek emocji. Żyje mi się dobrze.

Moja rodzina była jest to jedna z tych popierdolonych. Cieszę się że już nie widzę jej znacznej części. Żałuję, że pewne rzeczy się zdarzyły.

To wszystko moja wina.